Ostatni dzień roku 2018

Wraz ze świętym Marcinem pędzimy na spotkanie nowego roku, 2019. Niech będzie dobry!

Zdjęcie zrobiłam 27 grudnia 2018 na placu Mickiewicza przy ulicy Święty Marcin.

Jest w Poznaniu ulica... Zygmunta Warczygłowy

Ulica istnieje od roku 2016 i ciągnie się wzdłuż galerii Posnania. Jest przedłużeniem ulicy Czesława Niemena.

Zdjęcie zrobiłam 6 listopada 2018

Zygmunt Warczygłowa
(19 grudnia 1922 - 18 października 1988)
Był malarzem prymitywistą.
Całe życie związany z Poznaniem, pracował w Zakładach Cegielskiego oraz jako motorniczy tramwaju.
Głównym tematem jego prac była architektura Poznania.

Muzeum Komunikacji Miejskiej

Ze względu na lokalizację bywa nazywane "muzeum tramwajów". :)

Znajduje się na terenie zajezdni tramwajowej przy ulicy Głogowskiej 131/133.

Muzeum istnieje od roku 2006 i powstało z okazji 100-lecia zajezdni i 10-lecia poznańskiego szybkiego tramwaju (PST),

zwanego potocznie "Pestką".

Większość obiektów prezentowanych w muzeum pochodzi z Domu Tramwajarza przy ul. Słowackiego.

Kliknij w zdjęcie, żeby przeczytać napis!

Ze względów praktycznych (muzeum mieści się na terenie normalnie pracującej i ruchliwej zajezdni), wstęp do niego został ograniczony do pasażerów zabytkowego tramwaju linii turystycznej "0", kursującego w letnie weekendy - od początku czerwca do końca września.

Miło mi, że nikt mnie nie wyprosił z terenu zajezdni, gdy robiłam te zdjęcia. :)

A było to 11 listopada 2018 r.

Kamienne schodki

Zabytkowe schody znajdują się na podwórku kamienicy przy Alejach Marcinkowskiego 11 i łączą Aleje z ulicą Kozią.

Powstały w roku 1910 według projektu  Hermanna Böhmera i Paula Preula.

Zdjęcia zrobiłam 30 października 2018 roku.

Powstanie Wielkopolskie

Mural powstał 27 listopada 2018 roku na ścianie domu przy ulicy Piłsudskiego 11.

Za jego powstaniem "stoją" Ratajscy Fanatycy.

Zdjęcie zrobiłam 16 grudnia 2018 roku.

Opera inaczej...

Dobrze znany gmach Opery w innej, niecodziennej odsłonie.

Tak wyglądał wieczorem 17 grudnia 2018 roku.

Świąteczny rower :)

Mały, ale miły świąteczny akcent zobaczyłam na placu Wolności, niedaleko ulicy Ratajczaka. :)

Zdjęcie zrobiłam 21 grudnia 2018 roku.

Cicha noc...

Szopka znajduje się na Poznańskim Betlejem na placu Wolności.

Zdjęcie zrobiłam 21 grudnia 2018 roku

Przedświąteczny Poznań 2 - Ostrów Tumski

Wieczorny spacer po Ostrowie Tumskim...

Choinka, a w tle mój ulubiony mural.

Na dalszym planie most Jordana, a za nim Katedra.

A tu już Katedra - widok od strony Śródki.

Przed Katedrą Trzej Królowie: Mieszko I, Bolesław Chrobry i Przemysł I, tu tyłem...

a tu już w pełnej krasie.

Zdjęcia zrobiłam 12 grudnia 2018

Przedświąteczny Poznań 1

Wieczorny spacer w centrum miasta... :)

Plac Wolności:

Ulica Paderewskiego:

A oto już "brama" na Stary Rynek:

Stary Rynek:

Widoczne instalacje czekają na lodowe rzeźby...

 

Zdjęcia zrobiłam 12 grudnia 2018.

Zapraszam jutro na spacer po Ostrowie Tumskim... :)

Na pożegnanie jesieni...

Ogród Botaniczny. Pięknie. :)

Wejście do Ogrodu Botanicznego UAM jest od ulicy Dąbrowskiego 165.

Zdjęcia zrobiłam 13 października 2018


Poprzednie wizyty w Ogrodzie Botanicznym:
Baletnica
Jesień w Ogrodzie Botanicznym
Na ławeczce

Pierwszy śnieg

Prawdę mówiąc, nie pierwszy, bo już się zdarzało, że poprószyło przez chwilę. Ale dzisiaj wczesnym (bardzo wczesnym...) rankiem po raz pierwszy było biało. Czas przeszły uzasadniony, niestety, bowiem śnieg topnieje w oczach i za godzinkę zostanie po nim tylko pośniegowe błoto. Zanim zniknie wszystko, co spadło - zrobiłam kilka zdjęć na dziedzińcu Biblioteki Uniwersyteckiej UAM.

[kliknij w zdjęcia, żeby je powiększyć]

Zdjęcia zrobiłam 20 grudnia 2018

Zbigniew Herbert - Nigdy o tobie

Mural powstał w styczniu 2015 roku i znajduje się na ścianie kamienicy stojącej u zbiegu ulic Dąbrowskiego i Kościelnej. 

To pierwszy z ośmiu murali z wierszami powstałych w ramach projektu Tomasza Genowa i Joanny Pańczak

"Poezja jest tym, co rodzi się z życia".

Murale zaprojektowali i wykonali  studenci Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu:

Michał Knychaus, Urszula Lucińska i Jędrzej Herwart. 

Zdjęcie zrobiłam 15 grudnia 2018.

Na blogu są już trzy murale z projektu:

Stanisław Barańczak - Jeżeli porcelana to wyłącznie taka

Wisława Szymborska - Chmury
Tadeusz Różewicz - Jul Słowacki

Koziorożec i wilczyca

Mural powstał na bocznej elewacji kamienicy przy ulicy Poznańskiej 12

w dniach 30 maja - 2 czerwca 2013, w ramach trzeciej edycji festiwalu Outer Spaces.

Jego autorką jest artystka z Argentyny, Marina Zumi.

Zdjęcie zrobiłam 15 grudnia 2018

Tajemniczy mieszkańcy biblioteki

Zwracają uwagę przechodniów, zwłaszcza wtedy, gdy jest już ciemno i przez jasno oświetlone wielkie okna biblioteki widać je, siedzące na parapecie...

Cztery pierwsze, siedzące, postaci pojawiły się w Bibliotece Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa w roku 2010.
[kliknij w zdjęcia, żeby je powiększyć!]

Ich współautorka, Pani Magdalena Szmigiel-Taube, tak o nich napisała:

Cztery gipsowe postacie, siedzące , tajemnicze, z „proszącym gestem dłoni”.

Docelowo wykonane na potrzebę wystawy „Prosta Historia”, która prezentowana była kilkanaście lat temu w poznańskiej Galerii Inner Spacer. Wystawa była autorstwa czterech artystek (w tym mojego) i to właśnie ich sylwetki prezentują owe gipsowe postacie. W tamtejszej przestrzeni oraz we współpracy z innymi obiektami, cztery sylwetki stanowiły całość opowieści o swego rodzaju zatrzymaniu czasu i chwili. Stanowiły, traktowany nieco z dystansem do siebie, pomnik artystek. Uwiecznienie siebie w danej sytuacji i danym momencie.

Wystawa została zakończona, a historia czterech siedzących postaci zaczęła toczyć się dalej, zyskując nową, lecz nawiązującą do poprzedniej, treść i jakość. W odniesieniu do przestrzeni Biblioteki, mogą oznaczać po prostu siedzące osoby, które za chwilę zaczną np. czytać książki. Jednak ze względu na swoją niejednoznaczną, trochę „dziwną” i nieoczywistą formę, ich istotę można interpretować na kilka sposobów. Nawiązując do swojego pierwotnego przeznaczenia  wciąż traktują o zatrzymaniu, a raczej do chęci, niemożliwego do uzyskania  zatrzymania czegokolwiek, na zawsze. Posągi czasu, stabilności ,pozornego spokoju… Tym są właśnie te gipsowe odlewy, które nigdzie nie odejdą, będą siedziały i „patrzyły w zadumie”, jako jedyny, „stały” element w nieustannie zmieniającej się czasoprzestrzeni.

Ich tytuł obecnie może brzmieć „Nieznajome/Zatrzymanie”.

Nieco później pojawiły się w bibliotece kolejne postaci, tym razem stojące:

O nich Pani Magdalena Szmigiel-Taube napisała tak:

„Emocja nie promocja”

Dzięki sztuce można zobaczyć „coś”, co jest poza mową, co nazywam „niewypowiadalnym”, a co można bardziej odczuć niż zrozumieć. Tłum „bez serc” lub pojedyncza postać ”bez serca”, za to z wyciętą w jego miejscu dziurą, stoi bez ruchu jak gdyby w oczekiwaniu na możliwość zobaczenia „swojego brakującego elementu”, który może gdzieś jest ale zagubiony czy zgubiony. Figury imitujące postacie ludzkie, wszystkie takie same, wybrakowane lub specjalnie „wyprodukowane” z defektem, stworzone zostały w konkretnym celu jako ilustracja konkretnego hasła. Jednak ze względu na swoją formę i podjęty temat, mogą zaistnieć w wielu przestrzeniach.

Głównym założeniem tego projektu była plastyczna interpretacja, wymyślonego przeze mnie hasła: emocja- nie- promocja , które odniosłam, w tym wypadku, zarówno do obserwowanych przeze mnie „zachowań w sztuce” jak i zachowań społecznych w ogóle. I choć emocja jest bardzo szerokim pojęciem i obejmuje cały szereg procesów psychicznych, ogólnie jest to odczuwanie świadome i nieświadome. I o ile na te nieświadome odczucia nie mamy wpływu, to nad tymi świadomymi możemy starać się panować i wydaje mi się, że coraz częściej to robimy, co według mnie nie jest zachowaniem do końca „naturalnym” i autentycznym zwłaszcza, gdy chodzi o wyrażanie tych pozytywnych emocji. Emocjonalność, uczuciowość i sentymentalizm nie są dzisiaj w cenie. Często ich wyrażanie jest jakby świadomie „blokowane”. Bardziej „modne” i na miejscu są antagonizmy tych słów. Wydaje mi się, że pozytywne zachowania emocjonalne i wyrażanie uczuć w sposób łagodny, delikatny, subtelny są mało „promocyjne”, bo „twardym trzeba być nie miękkim” do czego nawiązuje chociażby użyty w pracach materiał.

Nic dodać, nic ująć. Bardzo dziękuję Artystce za wszystkie informacje!

Tajemnicze figury intrygowały mnie od jakiegoś czasu. Jednak znalezienie jakichś bliższych informacji o nich okazało się wyzwaniem. Udało się dzięki pomocy Pani Edyty Szelejewskiej-Dembińskiej. Bardzo dziękuję!

Figury mieszkają w Bibliotece Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM na Morasku.

Zdjęcia zrobiłam 6 listopada 2018 roku.

Tu stał pierwszy pomnik Adama Mickiewicza...

Kliknij, żeby przeczytać napis!

Ten pamiątkowy cokół stoi przy ulicy Święty Marcin.

Zdjęcie zrobiłam 28 listopada 2018 r.

Klimatycznie...

I ponownie jesteśmy na podwórku kamienicy przy ulicy Zielonej 1. :)

Zdjęcia zrobiłam 16 października 2018 roku.

Poprzednie wizyty na ulicy Zielonej 1 są tu:

Andrzej Stasiuk - Kucając

Aleksander Gierymski - Żydówka z pomarańczami

Jacek Malczewski - Śmierć

Stanisław Moniuszko

Pomnik Stanisława Moniuszki stoi w parku jego imienia przy ulicy Chopina. Popiersie powstało w roku 1924, a  jego autorem jest Marcin Rożek. Zniszczony w czasie II wojny światowej, został odnowiony przez Edwarda Haupta.

Zdjęcie zrobiłam 12 listopada 2018 roku.